Carmela


Stu vico niro nun fernesce maie
e pure ‘o sole passa e se ne fuie
ma tu stai ella, tu rosa, preta e stella:
Carmela, Crmè.
E chiagne sulo si nisciuno vede
e strille sulo si nisciuno sente
ma nun è acqua ‘o sanghe dint’ ‘e vene,
Carmela, Carmè.
Si l’ammore è ‘o cuntrario d’ ‘a morte
e tu ‘o ssaie,
si dimmane è sultanto speranza
e tu ‘o ssaie
Nun me può fa aspettà fino a dimane:
astrigneme int’ ‘e bbraccia pe’ stasera,
Carmela, Carmè.